#شادی_ دختران و زنان
پرسش: برای ایجاد نشاط و شادابی صحیح در میان قشر وسیع دختران و زنان چه باید کرد ؟ چه توصیه ای می فرمایید ؟
پاسخ: اوّلاً : آنچه امروزه عامل مهمّی برای ایجاد بی نشاطی و افسردگی میان زنان و بانوان محترمه شده است ، مسئلة تجمّل گرایی و به اصطلاح معروف زندگی چشم و هم چشمی است . اگر زندگی بی آلایش جایگزین چنین وضعی شود ، بسیاری از این افسردگی ها و نیز مفاسد اجتماعی زایل می شود .
ثانیاً: آنچه اصولاً از نظر مبانی دینی موجب افسردگی انسان اعمّ از زن و مرد است ، قطع رابطه یا کاهش رابطه و ارتباط با خدای متعال است . قرآن کریم در آیات فراوانی وعده می دهد که اگر رابطة جامعه و فرد با حق تعالی استحکام پیدا کند ، آن جامعه و آن فرد ، هیچ گونه ترس و نگرانی و اضطراب از آینده و غم و غصّه و بی نشاطی نخواهد داشت : (أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ)[1].
ارتباط دائمی با خدای تعالی موجب امنیّتِ برونی و درونی خواهد شد و این وعدة حتمی اوست . البته مانند ورزش، نرمش و سرگرمی، در صورتی که همراه با گناه و معصیت نباشد و مشتمل بر بدآموزی و بی بندوباری نباشد، برای هر انسانی در زندگی لازم است .
پی نوشت :
1. یونس / 62: «آگاه باشید، که بر دوستان خدا نه بیمى است و نه آنان اندوهگین مىشوند.»
آیت الله حسین مظاهری، سیمای زن در اسلام (دفتر دوم) ، ص 76
موضوع: "اجتماعی"
دعا-روان شناسی
روحیه دعا کردن را درطللاب تقویت کنیم
دیل کارنگی می گوید: دعا کردن سه احتیاج اصلی روان شناسی را کـه همه کس اعم از مؤمن و مشرک در آن سهیم است، برآورده می کند:
الـف) در مـوقع دعا کردن چیزهایی را که باعث زحمت و ناراحتی مـا شده است بر زبان جاری می سازیم؛ دعا کردن همان عمل یادداشت کردن روی کاغذ را انجام می دهد.
ب)هنگام دعا کردن این احساس به ما دست می دهد که یک شریک غم پـیدا کرده ایم و تنها نیستیم. تمام پزشکان روان شناس تایید می کنند که وقتی ما گرفتار هیجان و غم های فشرده در سینه و تألم روحی هستیم، برای معالجه لازم است مشکلات و گرفتاری های خود را بـرای کسی بگوییم و به اصطلاح درد دل خود را خالی کنیم. وقتی که ما نمی توانیم به هیچ کس دیگر بگوییم، همیشه می توانیم خداوند را محرم اسرار خود قرار دهیم.
ج) دعا کردن انسان را وادار به کار می کند.
پی نوشت :
مشاوره زیر گنبد فیروزه ای (پاسخ به پرسش های فقهی در حوزه فراروان شناسی) ج2، سیدمحمدتقی علوی، ص150 ؛دیل کارنگی، آیین زندگی، ص193.
#استغفار_طعمه_شیطان
متن زیر منسوب به حضرت آیت الله دستغیب (رحمه الله علیه) است :
اگر سگ گرسنه ای به شما روی بیاورد و همراه شما نان و گوشت باشد، آیا به گفتن چخ سگ می رود؟! چوب هم بلند کنی فایده ندارد چون گرسنه است و چشمش به غذا و دست بردار نیست؛ اما اگر هیچ همراه نداشته باشی، می فهمد چیزی نداری و می رود.
دل شما مورد نظر شیطان است، نگاهی به دل میکند؛ اگر آذوقه اش در آن بود(حب مال، زر و زیور، شهوت، بخل، حسادت و…) همانجا متمرکز می شود. صد بار هم بگویی: اعوذبالله من الشیطان الرجیم، فایده ندارد، اگر طعمه اش را دور کنی آنگاه می بینی با یک استغفار فرار می کند.
در روز چند بار استغار میکنیم واعوذ بالله میگوییم وشیطان نمیرود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
#مهارت -صبر آموزی
«صبر»به معنی انبارکردن دردها و غصه در دل و بیرون نریختن و بروز ندادن مشکلات نیست. انسان صبور در برابر ضربه های حوادث مقاومت می ورزد و برای کاهش فشار روانی حاصل از آن مهارت و هنر دارد. مهارت یک شبه به دست نمی آید مهارت را باید با «تکرار» و «دقت و هشیاری» قبل از فرو رفتن در مشکل کسب کرد. این فرد به موقع حوادث را خرد می کند و راه مقابله صحیح و منطقی با آنها را می داند.
عمده ترین راه های شناختی، عاطفی و رفتاری برای افزایش قدرت صبوری معرفی کرده عبارت است از:
1- بپذیریم که بردباری ورزیدن به خودی خود نوعی«مقابله راهبردی» در موقعیت ناخوشایند است.
2- نگاه واقع بینانه به سختی ها و زندگی (شیرینی و تلخی ، سختی هایش همه گیر )
3- در زندگی دنیایی، سختی ها متنوع و همه گیرند،
4- امید به گشایش،
5- تفسیر مناسب و واقع بینانه حوادث( تفسیر نامتناسب مشکلات بیشتر از خود مشکلات ما را آشفته می کنند)،
6- تقویت جهان بینی توحیدی و اسناد امور به خدا،
7- معنادهی به سختی ها(آزمایش الاهی مایه پاک شدن گناهان، سبب ترفیع درجه) ،
8- مثبت نگری (توجه به نعمت های موجود، یاد آوری پاداش و اجر تحمل، تمرکز به خوشایندی آینده، یاد آوری تجربه های مثبت گذشته)،
9- خدای حکیم و مهربان، صبر و قدرت سازگاری را قبل از بلا می دهد،
10- تکیه به قدرت بی پایان الاهی،
11- کمک از روزه و نماز،
12- یاد آوری سختی های بزرگ تر،
13- تأکید بر زمان حال و تأسف نخوردن بر گذشته،
14- تأکید بر نبودن نه بر نرسیدن به خواسته( آن چه به دست نیاوردیم مانند چیزی هایی است که داشتیم و از دست داده ایم)،
15- تأکید بر نداشته نه امر از دست رفته( آن چه را که از دست داده ام مانند خیلی چیزهای دیگر است که ندارم و الان هم برایشان ناراحت نیستم در این جا وضعیت ناراحت کننده حال را با حالتی مقایسه می کنیم که ناراحت کننده نیست) .
16- وانمود کردن و تظاهر به صبور بودن،
17- همانند سازی با افراد صبور و نگاه الگویی به آنها،
18- همنشینی با افراد صبور و گریز از افراد سست و نا شکیبا و تمرکز بر ضررهایی که آنها به خاطر ناشکیبایی متحمل می شوند،
19- مطالعه شرح حال افراد صبور به ویژه امامان معصوم(ع) و عالمان دین مانند امام خمینی(ره)
20- دعوت همدیگر به شکیبایی و صبر.
21- برای رسیدن به خواسته خود دعا کنید،
22- برای رفع مشکل و افزایش صبر تان به ائمه-ع- متوسل شوید،
23- از ورزش کمک بگیرید،
24- از مزاح و شوخ طبعی کمک بگیرید.
25- از سرگرمی هایی مانند ماهی گیر که در آن صبر و حوصله مهم است مدد بگیرید،
26- فهرست کردن ضررها و نتایج منفی فردی و اجتماعی که در گذشته با ناشکیبایی کسب کرده ایم،
27- انتخاب اهداف واقع بینانه، شفاف، قابل دسترس و قابل اندازه گیری که متناسب با استعداد و توانایی ماست.
پی نوشت :
بروشور مهارت های رویارویی با غم غربت، جامعه المصطفی العالمیه، نرم افزار مشاور
قدیما نه خیلی قدیم همه مردم هم سطح هم ویا نزدیک به هم زندگی می کردن دارا وندار نزدیک بودن امروز دارا ثروتش رو به رخ همه میرسونه وندار هم تلاش میکنه به دارا برسه این باعث ایجاد صحنه های ناخوشایند در جامعه شده هیچ کس بهم نمیرسه انگار کسی ،کسی رو دوست نداره به هم ترحم نمی کنن هر کسی یه جوری خودشو گرفتار دنیا کرده دارا با ثروت وشیوه های فخر فروشی ندار با این در و اون در زدن وحسرت خوردن…طلبه عزیز ایام نوروز وفراهم شدن شرایط دید وبازدید زمان خوبی برای اشاعه فرهنگ نوع دوستی ،مهربانی ،ساده زیستی ،مهمان نوازی ،ترحم ،ایجاد احساس امنیت وآرامش.،اعتماد بنفس و…است
داستانک
بزغاله ای روی پشت بام بود وبه شیری که از پایین عبور می کرد توهین می کرد وناسزا می گفت
شیرگفت: این تونیستی که به من ناسزا می گوید بلکه این جایگاه توست که به من ناسزا می گوید.
مبادا بوسیله جایگاهت به دیگران توهین کنی که تکیه گاهت با گذر زمان سست شده وفرومیپاشی ،آنگاه تومیمانی و آنهایی که تحقیرشان کردی…
اشتراک گذاری این مطلب!
آخرین نظرات